اختصاصی خودرو یک؛
نوشیدنی محبوب ایرانی ها ۲۵ هزار تومان گران‌تر شد!
گاز گرانی از بطری‌های نوشابه نیز خارج شد و این کالای پرمصرف را به یک کالای گران‌قیمت در سبد خانوار تبدیل کرد. بر اساس آخرین آمارها، قیمت هر بطری نوشابه گازدار خانواده با یک جهش خیره‌کننده ۷۶.۲ درصدی در طول یک سال، از ۳۲,۹۴۱ تومان در مهر ۱۴۰۳ به ۵۸,۰۳۲ تومان در مهر ۱۴۰۴ رسیده است. این افزایش قیمت که معادل بیش از ۲۵ هزار تومان برای هر بطری است، نه تنها کام مصرف‌کنندگان را تلخ کرده، بلکه زنگ خطر را برای رستوران‌ها و کسب‌وکارهای وابسته به صدا درآورده است.
آمار رسمی، روایتگر یک تورم شدید در یکی از محبوب‌ترین اقلام مصرفی است. در مهرماه سال ۱۴۰۳، قیمت میانگین یک بطری نوشابه گازدار خانواده ۳۲۹,۴۱۰ ریال معادل ۳۲,۹۴۱ تومان بود. اما در مهرماه سال جاری (۱۴۰۴)، این رقم با افزایشی معادل ۲۵۰,۹۰۷ ریال، به عدد دقیق ۵۸۰,۳۱۷ ریال یا همان ۵۸,۰۳۲ تومان رسیده است. این به معنای آن است که هزینه یک خرید ساده برای دورهمی یا شام خانوادگی، به شکل قابل توجهی افزایش یافته و نوشابه که زمانی یک همراه همیشگی و ارزان‌قیمت غذا بود، حالا به یک انتخاب حساب‌شده تبدیل شده است. این جهش ۷۶.۲ درصدی در یک سال، به مراتب از نرخ تورم عمومی اعلامی بالاتر است و نشان از فشاری مضاعف بر این کالا دارد.
از رستوران تا سفره شام: دومینوی گرانی نوشابه
این افزایش قیمت تنها بر مصرف‌کننده نهایی تأثیر نمی‌گذارد، بلکه یک دومینوی ویرانگر را در کسب‌وکارهای مرتبط ایجاد کرده است. رستوران‌ها، فست‌فودها و اغذیه‌فروشی‌ها که بخش قابل توجهی از سود خود را از فروش نوشیدنی‌ها کسب می‌کردند، اکنون با یک چالش جدی روبرو هستند. یک رستوران‌دار در مرکز تهران می‌گوید: «مجبور شده‌ایم قیمت نوشابه را افزایش دهیم و شاهدیم که بسیاری از مشتریان دیگر کنار غذای خود نوشابه سفارش نمی‌دهند یا یک بطری را چند نفری شریک می‌شوند. این مستقیماً به سود ما ضربه می‌زند.» این روند در نهایت یا به افزایش قیمت تمام‌شده غذاها در منوی رستوران‌ها منجر می‌شود و یا حاشیه سود این کسب‌وکارها را تا مرز ورشکستگی کاهش می‌دهد.
شکر، پلاستیک یا هزینه توزیع؟
دلایل این جهش قیمتی را می‌توان در چند عامل کلیدی جستجو کرد. اولین و مهم‌ترین متهم، افزایش قیمت مواد اولیه است. شکر، به عنوان یکی از اصلی‌ترین اجزای تشکیل‌دهنده نوشابه، خود با جهشی ۵۳ درصدی در یک سال اخیر مواجه بوده است. علاوه بر این، افزایش قیمت مواد پتروشیمی که منجر به گرانی بطری‌های پلاستیکی (PET) می‌شود، و همچنین بالا رفتن سرسام‌آور هزینه‌های حمل‌ونقل و توزیع، همگی دست به دست هم داده‌اند تا قیمت نهایی نوشابه را به این سطح برسانند. در این میان، نقش سیاست‌های قیمت‌گذاری و نبود نظارت مؤثر بر زنجیره تأمین تا مصرف نیز نمی‌تواند نادیده گرفته شود. به نظر می‌رسد تا زمانی که تورم در بخش‌های بنیادی اقتصاد کنترل نشود، حتی ساده‌ترین تفریحات نیز از سفره مردم حذف خواهند شد.
