شمارش معکوس برای بحران گاز زمستانی / وزیر صمت خبر داد
در یک اظهارنظر صریح و همزمان متناقض، وزیر صنعت، معدن و تجارت به فعالان اقتصادی هشدار داد که با وجود بهبود نسبی تراز انرژی در دو ماه آینده، صنایع کشور باید خود را برای بازگشت بحران کسری گاز از دی ماه آماده کنند.
این هشدار در حالی صادر شد که او از تولیدکنندگان خواست با استفاده از فرصت باقی‌مانده، تولید خود را افزایش داده و حتی به سمت “کار دو شیفته” حرکت کنند؛ سیاستی که از یک استراتژی “تولید انبوه پیش از بحران” خبر می‌دهد.
عباس علی‌آبادی، وزیر صمت، در جلسه شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی در اتاق بازرگانی تبریز، ضمن تأیید پیگیری شخصی رئیس جمهور در خصوص چالش ناترازی انرژی، چشم‌انداز زمستان پیش رو را برای صنایع ترسیم کرد.
۱. هشدار اصلی: بازگشت قطعی گاز در زمستان
وزیر صمت به صراحت اعلام کرد که هرچند در ماه‌های آبان و آذر به دلیل کاهش مصرف، “کسری انرژی کمتر است”، اما این وضعیت پایدار نخواهد بود.
- پیش‌بینی کلیدی: “در دی ماه دوباره به کسری گاز بر می‌خوریم.”
- پیام ضمنی: دولت با وجود تلاش‌ها، راه‌حل پایداری برای ناترازی گاز در اوج مصرف زمستان پیدا نکرده و قطع گاز صنایع در زمستان قطعی به نظر می‌رسد.
۲. توصیه راهبردی: افزایش حداکثری تولید در پاییز
در بخش دیگری از سخنانش، وزیر صمت یک توصیه مستقیم به تولیدکنندگان داشت:
- دستور کار: “اگر می‌توانید تولید را اضافه کنید و به سمت کار دو شیفته بروید.”
تحلیل استراتژیک این تناقض: این توصیه در نگاه اول متناقض به نظر می‌رسد، اما در واقع یک استراتژی پیشگیرانه را فاش می‌کند. دولت به طور ضمنی از صنایع می‌خواهد که از فرصت دو ماهه پاییز (که انرژی پایدارتر است) برای تولید حداکثری و دپو کردن محصولات خود استفاده کنند. این اقدام با دو هدف صورت می‌گیرد:
- جبران توقف تولید در زمستان: با انباشت محصول در پاییز، اثرات منفی تعطیلی‌های زمستانی بر بازار و زنجیره تأمین کاهش می‌یابد.
- پاسخ به تقاضای شب عید: با توجه به اینکه اوج تقاضای بازار در ماه‌های پایانی سال است، این استراتژی به تأمین کالای مورد نیاز بازار در آن دوره کمک می‌کند.
تحلیل پایانی: اظهارات وزیر صمت، اعترافی صریح به مزمن بودن بحران ناترازی انرژی در کشور است. این پیام شفاف به صنایع، اگرچه تلخ است، اما به آنها فرصت برنامه‌ریزی می‌دهد تا زیان ناشی از قطعی‌های زمستانی را به حداقل برسانند. با این حال، این راهکار یک “مسکن موقت” است و نشان می‌دهد که راهکارهای بلندمدت مانند بهینه‌سازی مصرف، افزایش تولید گاز و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر هنوز به مرحله‌ای نرسیده‌اند که بتوانند امنیت انرژی پایدار را برای بخش تولید کشور تضمین کنند. این وضعیت، عدم قطعیت را به عنصر ثابت برنامه‌ریزی برای صنعتگران ایرانی تبدیل کرده است.
