اولین کالابرگ پرداختی در ایران + مبلغ
اولین «کالابرگ» در ایران به دوران جنگ ایران و عراق (دهه ۱۳۶۰) برمی‌گردد.
در آن زمان، دولت برای کنترل قیمت‌ها و تأمین مایحتاج مردم در شرایط کمبود کالا و تورم شدید، سیستم توزیع کوپنی یا کالابرگ کاغذی را راه‌اندازی کرد.
تاریخچه اولین کالابرگ در ایران
| سال | توضیحات |
|---|---|
| ۱۳۶۰ | آغاز رسمی نظام کوپن کالاهای اساسی توسط دولت وقت |
| ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۷ | در طول جنگ، اکثر کالاهای اساسی از طریق کوپن توزیع می‌شدند: برنج، روغن، قند و شکر، چای، گوشت، مرغ، پوشاک، و بعدها حتی لوازم خانگی کوچک. |
| ۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲ | با پایان جنگ و شروع سیاست‌های تعدیل اقتصادی دولت هاشمی رفسنجانی، تعداد کالاهای کوپنی کاهش یافت. |
| ۱۳۸۰ به بعد | تنها چند قلم (مثل برنج و روغن) کوپنی ماند تا اینکه در دهه ۱۳۹۰، سیستم سنتی کالابرگ تقریباً به‌طور کامل حذف شد. |
مبلغ یا ارزش کالابرگ در دهه ۱۳۶۰
در آن زمان:
-
هر خانواده بر اساس تعداد اعضا، دفترچه کوپن می‌گرفت.
-
در آن دفترچه نوشته می‌شد مثلاً:
-
برنج: ۱۰ کیلوگرم در ماه، به قیمت ۴۰ تومان
-
روغن نباتی: ۱ عدد قوطی ۵ کیلویی، به قیمت ۳۰ تومان
-
قند و شکر: ۵ کیلوگرم، هر کیلو ۶ تومان
-
گوشت قرمز: ۲ کیلو در ماه، هر کیلو حدود ۵۰ تا ۶۰ تومان
-
بنابراین، مردم با کوپن مثلاً حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ تومان در ماه مایحتاج اساسی می‌خریدند، در حالی که قیمت آزاد همان کالاها گاهی ۲ تا ۳ برابر بود.
(یعنی ارزش واقعی یارانه‌ای کالابرگ برای هر نفر چیزی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ تومان در ماه بود، که معادل حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد حقوق متوسط کارمند دولت در آن زمان به‌شمار می‌رفت.)
