هشدار جدی به دهکهای پایین/ برای نجات از «فروپاشی روانی» پسانداز کنید!
تورم، این هیولای سیریناپذیر اقتصاد ایران، فقط جیب شما را هدف نگرفته؛ بلکه در حال بلعیدن بیصدای روح و روان جامعه است. کارشناسان اکنون از یک بیماری خاموش اما ویرانگر به نام «اضطراب معیشتی» پرده برداشتهاند؛ عارضهای که مستقیماً از دل گرانیهای پیدرپی بیرون میآید، حافظه کاری را مختل میکند و افراد را تا مرز «فروپاشی روانی» پیش میبرد.
شاید نامش برایتان جدید باشد، اما علائمش را هر روز زندگی میکنید. «اضطراب معیشتی» (Livelihood Anxiety) به نگرانی مزمن و استرس روانی ناشی از ترس ناتوانی در تأمین نیازهای اساسی مانند غذا، درآمد و مسکن گفته میشود. پژوهشهای جدید نشان میدهد این اضطراب که ریشه در شوکهای مکرر تورمی دارد، میتواند به اختلالات شناختی جدی و افزایش آسیبپذیری روانی منجر شود. به زبان ساده، وقتی مدام نگران دخل و خرج خود هستید، مغز شما کارایی خود را از دست میدهد و در برابر افسردگی و اضطراب بیدفاع میشود.
چرخه مرگبار: حراج داراییها برای زنده ماندن!
این چرخه مرگبار، بیرحمانهترین چهره خود را به دهکهای پایین درآمدی نشان میدهد. زمانی که قدرت خرید سقوط میکند، این خانوارها به آخرین و خطرناکترین استراتژی پناه میبرند: حراج داراییها برای زنده ماندن. فروش یک قطعه طلا، یک وسیله خانه یا حتی موتورسیکلت برای تأمین مایحتاج روزمره، چرخهای از ناامنی معیشتی-روانی را به راه میاندازد که فرار از آن تقریبا غیرممکن است. این استراتژی «بحرانمحور»، فرد را در تلهای از فقر و استرس شدیدتر گرفتار میکند.
یک قانون طلایی برای بقا: پسانداز کنید، حتی یک سکه!
در حالی که کنترل تورم وظیفه سیاستگذاران است، یک کارشناس اقتصادی بر یک راهکار حیاتی برای بقای فردی در این میدان مین اقتصادی تأکید میکند: پسانداز.
او هشدار میدهد: «مردم باید عادت کنند که بخشی از درآمد ماهانه خود را برای ذخیره مصرفی کنار بگذارند، حتی اگر این پسانداز ماهانه بسیار ناچیز باشد.» قدرت این راهکار در «استمرار» آن است. پساندازهای اندک اما منظم، در بلندمدت یک سپر دفاعی قدرتمند در برابر شوکهای تورمی و اضطراب ناشی از آن ایجاد میکند. در کنار این، تنوعبخشی به منابع درآمد (وابسته نبودن به یک شغل) نیز میتواند احتمال بروز فروپاشی روانی-اقتصادی را به شدت کاهش دهد.
در نهایت، پیام کارشناسان روشن و هشداردهنده است: در نبرد با تورم، منتظر کسی نمانید. مدیریت مالی شخصی و عادت به پسانداز، دیگر یک انتخاب نیست، بلکه یک ضرورت حیاتی برای حفظ سلامت روان و جلوگیری از فروپاشی اقتصادی و روانی خانوادههاست.